هم نفس

یه کم بیشتر از کم استرس دارم ، همه چی عوض شده چند سال میگذره حال و هوای ما هم مثل دنیا تغییرات زیادی کرده و این وضعیت حال خوبم رو کمی بهم میریزه امیدوارم همونی باشه که تو ذهنم پرورش دادم و منو اونجوری ببینه که هستم ،لحظه ی عجیبی خواهد بود بعد از اینهمه سال و من خوش شانسم که این لحظه رو تجربه میکنم مگه چند نفر اینهمه سال از کسی که دوسش دارند دور موندن ؟ ما حتی فرصت تماس هم نداشتیم ولی همیشه بیادش بودم ، نمیدونم مطمعن نیستم چقدر اما میدونم گاهی یادم کرده و سالی یکی دو بار حالم رو پرسیده ! آخرین بار هم چند ماه پیش بود که بقول خودش نگران منو و دوستانش شده !!! حتی توهمین احوال پرسی هم منو جدا نکرده !آخ که چه رنجی میکشم از اینهمه بی خیالی !!!چقدر جاده یکطرفه رو رفتن سخته و چه رنجی بالاتر از اینه که نتونی کسی رو که دوستش داری بدست بیاری ؟پرواز پر استرسی رو تجربه میکنم و هر چه نزدیک تر میشم قلبم تندتر میزنه و فقط میتونم به خودم دلداری بدم که همه چی خوب پیش خواهد رفت ،گاه و بیگاه به مسافرهای این پرواز هم نگاه میکنم که هر کدومشون میتونن یه داستان داشته باشند اما میدونم هیچکومشون به عجیبی داستان پرواز من نخواهند بود ، بعد از نزدیک سه ساعت پرواز اونقدر تو جام ناراحت بودم که برام یه روز طول کشیده ! و حالاداریم فرود میایم اگرچه کسی به استقبالم نخواهد اومد اماخوشحالم که رسیدم ، به هتل که برسم باهاش تماس میگیرم تا قرارمون روفیکس کنیم + نوشته شده در دوشنبه بیست و هشتم فروردین ۱۴۰۲ ساعت 14:26 توسط همنفس  |  هم نفس...